laatste deel Nieuw Zeeland

Taupo, river valley, wellington , kateriteri, westport , lake mahinapua, Frans jozef, wanaka, queenstown, kaikoura en christchurch

We waren gebleven in taupo. Een stadje aan een meer, maar de voornaamste reden dat we hier waren was de tongariro crossing. Een wandeling van 6-8 uur en met extra uitdagingen zoals mount doom van lord of the rings beklimmen. Dat was letterlijk een uur omhoog klimmen. Er was bijna geen pad en je klom gewoon stijl de berg op waarbij je soms je handen en voeten moesten gebruiken om niet weg te glijden van de losliggende stenen. Het uitzicht vanaf de top was het allemaal waard en je kon vanaf daar een grote krater in kijken. Naar beneden ging een stuk sneller want omdat t zo stijl was lieten we ons maar gewoon glijden. Savonds hadden we de domino's pizza en een wijntje in een hot pool dan ook meer dan verdient. Dit was een meer waar een waterval met heet water in uit kwam. Door de menging van het hete en koude water voelde het aan als een net iets te heet bad, perfect voor de vermoeide spieren !

De dag erna zaten we vooral in de bus richting river valley. Dit was in de middel of no where. Een grote vallei met een adventure lodge en een rivier. Hier hebben we savonds spelletjes gespeeld, wat gedronken en meegedaan aan de tafel challenge. Je moest hierbij om een hele brede tafel heen klimmen zonder de grond aan te raken. Blauwe plekken als gevolg, maar een gezellig avond waarbij we vervolgens in een mega grote hoog slaper sliepen waarbij alle matrassen naast elkaar lagen.

In wellington kwamen we helaas pas heel laat aan, waardoor alle gratis musea en activiteiten al gesloten waren. Hier heb ik dus alleen het nacht leven gezien. Door de cricket konden we hier niet langer blijven want alles was volgeboekt.

In kaiteriteri bleef ik twee dagen. Dit was namelijk bij het abel tasman park. Hier heb ik mn eerste zeehonden gezien vanaf een kayak ! Samen met drie Deense meisjes deden we een combi van s ochtends het water op en smiddags terug wandelen. Dit was een van de mooiste dagen. Het weer was perfect en eigenlijk wilde je bij elke hoek die je om kwam weer even stoppen om te luisteren of te kijken. Zo was er een eiland waar we langs kwamen waar alleen maar vogels op leven. Het geluid wat er van dat eiland kwam was bizar, alsof je in de dierentuin was.

Westport, ja hier kan ik niet veel meer over zeggen dan dat ik er, denk ik, niet op t juiste moment was. 90 procent van de huizen is aan vervanging toe , de straten waren verlaten en in combinatie met een grauwe lucht leek dit een beetje op een spookstad. Het strand was volgens lonely planet een van de mooiste. En dat is niet gelogen. Het is super breed en ik was daar toen de zon onderging, dit maakte de wandeling door de lelijke stad meer dan waard.

Lake mahinapua was een tussenstop met een thema feestje. Het thema was de letter P. Je kon en er een bungee swing mee winnen. Maar toen ik de creatieve ideeën van de andere hoorde (zoals een public toilet ) besloot ik er geen geld aan uit te geven. Ik vond een soort buis waar aan ik palmbladeren heb geplakt. Uiteindelijk bleek het resultaat toch een prijsje waard te zijn. Geen bungee swing maar een gratis kroegentocht.

Vanaf daar was een maar een klein stukje rijden naar Frans jozef. Een plaatsje met maar 200 inwoners en gericht op toeristen vanwege de gletsjer. Helaas staat het ook bekend om de regen. Wat wel bergen met regenwoud oplevert maar voor vakantie plek niet ideaal is. De dag erna was het weer wat beter en hebben we een wandeling gemaakt naar de gletsjer. Je kon er niet heel dicht bij komen, maar het was een mooie wamdeling. Op foto's zag je dat er tien jaar geleden op de plek waar we liepen nog ijs was.

Vanaf Frans Jozef naar wanaka was een lange bus rit. We hadden een hele oude bus dus de stukken door de bergen waren wat spannend. Ik zat voorin waardoor je goed uitzicht had op de omgeving (en ik niet autoziek zou worden door alle bochten ). Het was 1 van de mooiere busritjes met stops waar we naar een reflecterend meer konden wandelen en een grote waterval. Aangekomen in wanaka zijn we direct naar t meer gegaan om gewoon te zonnen. De dag sloten we af met een picknick met ondergaande zon en een bioscoop avond. De bios had hele oude banken als stoelen en je kon ook in een auto zitten. De voornaamste reden dat we naar de film (50 tinten grijs) gingen, was eigenlijk voor de beroemde koekjes. Deze koekjes worden in de pauze vers voor je gebakken !

Na wanaka reden we door naar queenstown. Hier staat t vooral bekend om het nachtleven, chillen aan het meer en de adrenaline sporten. Voor mij hier geen gekke activiteiten maar vooral genoten van niets doen, uitgaan en een grote hamburger gegeten. Voor deze hamburger stond je 40 min in de rij. Elke dag (zelfs om 11 uur s ochtends ) staat voor de Ferg burgers een rij tot aan buiten, want hier kan je dus werelds lekkerst burgers eten. Het was het wachten waard, maar of het echt de lekkerste is weet ik niet.

Vanuit queenstown ben ik in mn eentje verder gaan met de Naked bus, zodat ik nog tijd had om naar kaikoura te gaan. Dit is de beste plek om met dolfijnen te zwemmen. Ik stond om 04:45 op, om met de sunrise boottocht mee te gaan. We zagen de zon opkomen terwijl we aan het varen waren, wat het extra speciaal maakte. Al gauw spotten we dolfijnen en mochten we zwemmen. Ze hadden de tips gegeven om geluid te maken door je snorkel, dus vanaf t moment dat ik in t water was ben ik gaan zingen. Voor mensen heb ik geen talent maar de dolfijnen vonden t interessant genoeg! Ze zwommen vlak langs me en het leek of je echt oogcontact met ze kon maken. Soms bleven ze om je heen zwemmen en kon je met de groep mee zwemmen. Ze waren echt op aanraakafstand (wat helaas niet mag, maar soms voelde ik iets mn voet of been raken). Het is onbegschrijvelijk hoe gaaf dit is! Terug op de boot kwam er ineens nog een veel grotere groep op ons af. De dusky dolfin staat bekend om zijn speelsheid, ze sprongen , maakte salto's en surfde mee op de golven van de boot.
De rest van de dag straalde er denk ik een kinderlijke blijheid van me af. Ik maakte een mooie wandeling waarbij ik op 1 meter van een seal kon komen en werd ik uitgenodigd om kreeft te eten (wat normaal 100 doller kost in een restaurant!)

Ik sluit mn reis af in christchurch. Ik was hier voor kaikoura al even een paar uur geweest. Het leek me niet echt een leuke stad. Veel is nog kapot door de aardbeving, wat wel indrukwekkend is. Er zijn een aantal mooie gebouwen maar die staan dan naast soort industrie gebouwen. Toen ik na kaikoura door de stad reed met een bus, voor mijn slaapplek in een buitenwijk met airbnb, veranderde mn mening een beetje. Sommige straten zijn erg mooi en ook de dag erna een mooi park gezien samen met maaiken en simone. Er was een maori openingsfeest bezig, waarvoor er teams vanuit heel Nieuw-Zeeland in christchurch waren. Een mooie afsluitende dag en dan nu op naar melbourne voor mijn road trip met Anne.