big, huge but beautiful Australia

Het is een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Maar het perfecte moment want mijn avontuur in Australië, alleen, sluit ik nu af om met Laurens verder te gaan !

Ik heb heel wat afstanden afgelegd in Australië. Van Melbourne naar Sydney wat voor mij op de kaart als 5 uur leek, bleken er 12 te zijn! ook heb ik bijvoorbeeld in 1 dag drie keer mn horloge moeten verzetten omdat er veel verschillende tijd zones zijn hier.

Maar terug naar het begin. Aankomst in Melbourne waarbij ik direct de volgende dag met Anne de auto ben gaan huren. Drie dagen hebben wij in een klein rood gebakje rond gereden en bij elk kruispunt "left" naar elkaar geroepen, zodat we op de goede baan bleven. We hadden een beetje pech met het weer, want bij de great ocean road denk je toch meer aan zon dan aan regen. Maar ondanks dat zijn we langs hele mooie plekken gereden. Grote rotsen uit het water (12apostles) en met het woeste water en donkere wolken had het zeker iets magisch. Naast alle mooie toeristische dingen die we gezien hebben blijven de kleine dingen me het meest bij. Bramen plukken langs de weg, koalas spotten in tower hill, bijna een emu aanrijden, eten koken op bbq area's, slapen op gratis kampeerplekken, ondanks dat er soms stond verboden te kamperen. In de auto slapen kan je immers niet echt kamperen noemen toch ? En in de auto slapen betekent in de stoel liggen, zonder echte slaapzak, bedenken dat het toch echt wel koud en oncomfortabel is en dat zelfs een hostel bed luxe lijkt. Toch had ik dit zeker niet anders gedaan. De laatste dag zijn we naar de grampions gereden. Hier hebben we een wandeling in een canyon gemaakt en prachtig uitzicht gehad. Op de weg terug zagen we een veld met wel 20 kangaroes!

Terug in Melbourne ben ik bij tess verbleven in haar mooie appartement net buiten de stad. Strand hangen en na twee uur al weer terug moeten omdat het weer radicaal veranderd, is hier niet vreemd. De stad is prachtig met oude gebouwen en hoge wolkenkrabbers naast elkaar wat een grappig effect geeft. Straten vol echt mooie graffeti, een stad waar je je direct thuis in kan voelen.

Via Facebook kwam ik in contact met Ben en Keno waarmee ik naar tasmania ben gegaan. We zouden daar een auto huren en vijf dagen roadtrippen met de tent. In het vliegtuig ontmoetten we Chris. Als vierde lid van onze roadtrip was dit een grote aanwinst want hij vond in de bergen rijden fantastisch, iets waarvoor ik liever bedank. Tasmania had iets weg van nieuw Zeeland, heuvels bergen en grote stranden. De mooiste zonsopgang gezien en savonds kon je de melkweg zien ! Elke dag reden we een stuk, maakte een wandeling, kookte ons eten en sliepen weer meestal op gratis plekken. Op een van de plekken waren drie gepensioneerde stellen die ons blijkbaar veel gunde. Een matras om te slapen, 3 flessen wijn, chips en tips waar we goed brandhout konden sprokkelen. Een luxe avond dus! De rest van de nachten sliepen we namelijk in slaapzak zonder matras. Tasmania was hier eigenlijk iets te koud voor, maar een matje te duur en zwaar ;-). Soms werden we wakker met frost op de auto ! Elke avond hout sprokkelen en kampvuur maken was dan ook niet alleen leuk maar ook erg nuttig.

Vanuit tasmania vloog ik naar adelaide. Hier was ik maar 1 dag, die ik als een echte Nederlander heb doorgebracht. Op de fiets ! Met een nachbus heb ik een afstand van 1325 kilometer afgelegd naar Alice springs. Gelukkig had ik een tussenstop in Cooper Pedy waar je in een onder grondse bunker kon slapen. Het wordt hier zomer soms rond de 50graden dus het is dan beter onder de grond te wonen en zelfs kerken zijn ondergronds. Gelukkig was het toen ik er was "maar" 32 graden. Vanuit Alice springs ben ik mee gegaan met een tour die me naar de Uluru (de grote rode rots midden in woestijn ) , en kings canyon bracht. We hadden een gezellige bus en twee gidsen die alles wisten van planten vogels en de aboriginal cultuur. De rots mag je niet meer beklimmen omdat die terug is gegeven aan de aboriginals en voor hun het een heiligdom is. Erom heen lopen kon wel en duurde zo'n drie uur ! We aten uit het kampvuur en sliepen in swags. Dit is een soort slaapzak van tentmatriaal. Het beschermd je dus tegen regen. Wat het wonderbaarlijk genoeg deed toen ik er was :-( rond het kamp liepen dingos (wilde honden) maar de gidsen zeiden dat als ze niet hongerig waren niet gevaarlijk waren. De resten eten gooiden we dus naar de honden. Dit weerhield ze er echter niet van om ons snachts te bezoeken. Het meisje naast mij werd wakker en zag een dingo naast mn voeten staan ! Gelukkig had hij al gegeten :-)

Ik vloog naar Sydney en dan besef je pas dat het midden van Australië echt niets is. Een vlucht van tweeën half uur lang en je zag enkel woestijn. Met in het midden een zoute vlakte van de vroegere zee .

De bestemming was een surfkamp (nachbus again). Vijf dagen les, vele kaartspelletjes en een goede feestavond verder, kan ik dan zelf een "groene" golf pakken en goed goon drinken. Maar echt een pro... dat duurt nog even. De meeste mensen van het surfkamp gingen ook naar byron bay waar we de feestjes en surfdagen voort konden zetten.

Vier uur vanaf byron af lag een farm met 4000hectare en een heleboel koeien. Afgelegen van alles, dicht bijzijndse supermarkt een uur ! Maar het wakker worden van vogels, uit je raam kijken en alleen maar land zien, vier honden en vijf paarden die soms de achtertuin in komen lopen en twee hele lieve mensen die de farm runde, gaven mij het gevoel een tweede huis te hebben. Ik ben hier een week geweest om te werken als soort oppas. Julia had namelijk vijf klein kinderen op bezoek. Spelletjes spelen, wandelen in heuvels waar geen pad is, zwemmen in rivier, mee jagen op kangaroes (daar ben ik geen fan van!) mee naar een pregnancy test voor koeien en nog meer spelletjes. Dat is ongeveer hoe de dagen eruit zagen. Het vloog voorbij.
Hierna ben ik nog mee geweest naar de ouders van de kinderen en mocht ik daar drie nachten blijven om te wachten op Laurens.

Alle mensen die ik heb ontmoet zijn zo lief, open en behulpzaam. Van vreemde mensen die koffie voor je kopen, behulpzame mensen die je boodschappen helpen opruimen als je tas midden in de stad scheurt en zo gast vrij dat je voor niets gewoon mag blijven logeren en mee eten.

Ook zijn een paar dingen in deze zes weken waarvan ik dacht , " o heb ik weer"
Een weeklang moest ik rond vijf uur opstaan en in het donker alles pakken. Van mijn 9 sokken zijn er nog 3 over, uiteraard niet allemaal de zelfde. Ik vergat perongelijk al mijn douche spullen. Daar sta je dan... naakt, nat in een douche zonder handdoek en zelfs zonder kamersleutel...
Of een soort dixxie wc die zo hoog is dat het onmogelijk is te plassen, waardoor je op de houten zijkanten moet gaan staan om letterlijk boven de wc te hangen.
En een nacht op de grond slapen in het hostel omdat alle hostels zijn volgeboekt...

Kortom zes weken vol nieuwe ervaringen. De komende zes weken wordt dat alleen nog maar meer die ik nu kan delen met Laurens .

Ik probeer foto's van de week op facebook te zetten.

Veel liefs